(Πηγή: www.tanea.gr)
Στο έργο του «Περί γενέσεως και φθοράς, ο Αριστοτέλης, σχολιάζοντας τις αντιλήψεις του Λεύκιππου, κατά τον οποίο ο κόσμος προήλθε από τυχαίους συνδυασμούς ατόμων, παρατηρεί ότι τόσο οι τραγωδίες όσο και οι κωμωδίες απαρτίζονται από τα ίδια ομογενή άτομα: τους αλφαβητικούς χαρακτήρες. Διαφέρουν μόνο στη θέση και διάταξή τους.
Τρεις αιώνες αργότερα, ο Κικέρωνας στο «De natura deorum» («Περί της φύσεως των Θεών») διαφωνεί και παρατηρεί ότι αν ίσχυε η ατομική κοσμοθεώρηση και σκορπούσαμε στο έδαφος μία μεγάλη ποσότητα πεσσών σκαλισμένων στο σχήμα γραμμάτων της αλφαβήτας, θα μπορούσαν να πέσουν τυχαία σε τέτοιες θέσεις ώστε να σχηματίσουν τα «Χρονικά» του Eννιου…. Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)