(Πηγή: www.tanea.gr)
Ανάμεσα στον χρόνο που φεύγει και σ’ αυτόν που έρχεται τι να πρωτοαποχαιρετήσεις; Τι να πρωτοευχηθείς;
Κάθομαι κάπως άβολα σ’ αυτό το μεσοδιάστημα. Είναι κι αυτή η παντελής σχεδόν έλλειψη ειδήσεων, ένα σύνδρομο στέρησης το έχεις. Φέρνει μια χαύνωση, μια υπνηλία, πόσο να σε διεγείρει ένα καπάκι που εκτινάσσεται στον αέρα και σαν φρέαρ αρτεσιανό μετατρέπει τη μεγάλη λεωφόρο του Ποσειδώνα σε χείμαρρο περιττωμάτων; Ολα τα λύματα στη φόρα. Εγινε η Αθηναϊκή Ριβιέρα σύσκατη. Βλέπεις ένα ζευγάρι να βγαίνει από το μισοβουλιαγμένο αυτοκίνητο πιασμένο απ’ το χέρι να μη σωροκουβαριαστεί σε στυλ.
«Μου κρατούσες το χέρι
Στα λασπόνερα
Βοήθα Παναγιά μου
Και μη χειρότερα»
Α ρε… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)