(Πηγή: www.protothema.gr)
Ήταν λίγο μετά τα Σεπτεμβριανά του 1955, όταν ο πατέρας του Γιώργου Πιπερίδη, Πέτρος, άρχισε να σκέφτεται το ενδεχόμενο να φύγει από την Κωνσταντινούπολη μαζί με την οικογένειά του.
Την αγαπούσε την Πόλη, εκεί μεγάλωσε, εκεί διατηρούσε το εργαστήριο-ζαχαροπλαστείο του, αλλά μετά το πογκρόμ των Τούρκων κατά των Ελλήνων, ήξερε ότι δεν μπορούσε πλέον να μείνει εκεί.
Άντεξε άλλα δέκα χρόνια, αλλά, με την ανταλλαγή πληθυσμών του 1965, ήρθε στην Ελλάδα για να ξεκινήσει από το μηδέν, δουλεύοντας αρχικά σε ένα ζαχαροπλαστείο για ενάμιση χρόνο.
Την 1η Σεπτεμβρίου του 1967, κατάφερε να ανοίξει στο No 35 της οδού Χρεμωνίδου… Πηγή