(Πηγή: www.protothema.gr)
Οκτώβρης του 2016, μεσημέρι, με το αεράκι να σπάει τη ζέστη δημιουργώντας μια φαινομενική δροσιά πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας. Με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, περιφερόμενη στην ταράτσα του «Gazarte», περιμένω με αγωνία την ανακοίνωση του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στην άκρη του τραπεζιού κάθεται ο Διονύσης Σαββόπουλος, κάπως αμήχανος, που παραβρίσκεται μαζί με δημοσιογράφους για την παρουσίαση των νέων εμφανίσεών του στο «Gazarte».
Το μαγαζί άδειο, η πόλη μοιάζει σχεδόν απειλητική από το έντονο φως, με τον ήλιο να έχει ανεβεί ήδη «σαν σημαία στον ουρανό μπρος στης φάμπρικας την πύλη». Κοιτάω το ρολόι και ξέρω ότι έχει… Πηγή