(Πηγή: www.in.gr)
Ζήτα λοιπόν, όπως λέμε ζωή. Ένα ζήτα πίσω από δυο βήτα. Ζήτα, όπως θα μπορούσαμε, ποιητική αδεία να γράψουμε, Ζημοκρατία. Δηλαδή την μεγάλη, ιδανική δημοκρατία του αγωνιστή Λαμπράκη.
Και ζήτα όμως, για ένα Ζαβαρακατρανέμια, για τα μαύρα λάβαρα που σκέπασαν τις ζωές μας τόσο βαριά και τα οποία χρειάστηκε να παλέψει τόσο σκληρά ο λαός για να τα στείλει στο πυρ το εξώτερον.
Με λίγα λόγια, η δημοκρατική ιστορία του τόπου γράφτηκε μ’ ένα γράμμα τόσο εύστοχα, που θαρρείς ακόμα και ο συγγραφέας δεν θα μπορούσε να το φανταστεί.
Ο Βασίλης Βασιλικός δεν είναι πια κοντά μας, καθώς κίνησε για το μακρύτερο «ταξίδι»… Πηγή