(Πηγή: www.tanea.gr)
Προτού τελειώσω το Γυμνάσιο είχα διαβάσει το χιουμοριστικό βιβλίο «Εύρηκα» (Γαλαξίας, 1971), που αναφερόταν στη μεταπολεμική ψωροκώσταινα, του ούγγρου συγγραφέα Γκιόργκι Μικές (1912-1987).
Ηταν ένας ξένος που μάλλον αδυνατούσε να κατανοήσει την ψίχα της νεοελληνικής παράδοσης, όπως κι άλλοι επιφανείς σαν τον Λε Κορμπιζιέ ή περιηγητές φιλέλληνες που γράφανε για τον ρυπαρό καλόγερο στον Αθω, το αττικό φως και τις διάσπαρτες αρχαιότητες.
Η έννοια της παράδοσης είναι απερινόητη για τον δυτικό νεωτερικό άνθρωπο, ακόμη και για τους σπουδαγμένους Νεοέλληνες, με μάστερ και διδακτορικά· την αντιλαμβάνονται ως λαογραφία και φολκλόρ.
Ο Μικές, λοιπόν, εξαίρει τη φιλοξενία των τότε Ελλήνων και απορεί με την παντελή… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)