(Πηγή: www.tanea.gr)
«[…] Θα γίνουν τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι […] Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει· […] Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.»:
Από τα πιο βαθιά του ποιήματα, η «Μονοτονία» του Καβάφη δεν γράφτηκε γι’ αυτά που ζούμε. Τίποτα όμως δεν μπορεί να εκφράσει πιο πυκνά την απελπισία τους: γιατί αυτή είναι η μόνη λέξη που τους ταιριάζει.
Και βέβαια, ο λόγος εδώ για τις φωτιές – γι’ αυτή τη φρικτή μονοτονία που δεν είναι για μέρα με τη μέρα, όπως στην καβαφική «Μονοτονία», αλλά για χρόνο με τον χρόνο. Αλλά που, όμως, τον κάνει να… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)