(Πηγή: www.tanea.gr)
Το βιολογικό τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης προκαλεί συναισθήματα οδύνης, φιλοσοφικούς στοχασμούς, δοκιμασία της πίστης σε δόγματα, αλλά κυρίως τοποθετεί τον εκδημήσαντα στην οριστική μνήμη των οικείων του και στην ιστορία. Η απώλεια ενός φίλου, ενός συναδέλφου, ενός ανθρώπου που επί σειρά ετών πορεύθηκε στον επαγγελματικό βίο, αλλά και σε μεγάλο μέρος της καθημερινότητας, σε συγκλονίζει, σε εξουθενώνει ψυχικά, ενώ το συναίσθημα της απώλειας είναι βαρύ για όλους που τον γνώρισαν και ιδιαίτερα για τους οικείους του και τους ανθρώπους που συνδέθηκαν μαζί του με έντονους δεσμούς φιλίας.
Δεσμούς που νοηματοδοτούν το πέρασμά μας από τον φθαρτό και πεπερασμένο βίο μας. Αν… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)