(Πηγή: www.enikos.gr)
Ο πατέρας μου δεν με αποκαλούσε ποτέ με το όνομά μου μόνο αν ήταν να με φωνάξει άγρια. Όταν δύο χρονών δεν έχω τη μάνα μου, έχω τον παππού και τη γιαγιά, αλλά η έλλειψη της μάνας με επηρέαζε. Από τότε με έλεγαν Μάρθα Βούρτση επειδή όλο έκλαιγα. Έκανα την προσευχή μου το βράδυ και παρακαλούσα να με πάρει η μάνα μου. Μου είχε πει ότι “ημέρα των ημερών θα με πάρει”. Και έλεγα “κάνε να με πάρει μια ημέρα των ημερών”, δεν με πήρε ποτέ. Μετά δεν ήθελα ούτε εγώ να πάω, είχα μεγαλώσει, δεν υπήρχε λόγος. Η μητέρα… Πηγή (Πηγή: www.enikos.gr)