(Πηγή: www.in.gr)
«Έχω μι’ αγάπη ολοδική μου/ τριαντάφυλλο άστρο μου κι Αυγή μου/ χίλιοι άντρες δε θα το μπορούσαν/ όπως εγώ, όπως εγώ να σ’ αγαπούσαν…». Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που ο Στέλιος Καζαντζίδης φτάνει σε τόσο «λαμπερή» εξωστρέφεια -εδώ ελέω Τάσου Λειβαδίτη- όταν απευθύνεται στο έτερο ήμισυ.
«Κι αν αλλάξαμε λόγια βαριά/ γύρνα πίσω και ξέχνα τα πια/ θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά/ και ας παν στην ευχή τα παλιά». Σε πείσμα της εικόνας του ως μεμψίμοιρου μοιρολάτρη, εδώ προβάλλει μια συμφιλιωτική και αγαπητική διάθεση απέναντι στη γυναίκα που τον «πίκρανε», από την οποία έχει «κακές αναμνήσεις».
«Γιατί να είμαστε… Πηγή (Πηγή: www.in.gr)