(Πηγή: www.tanea.gr)
Στην αρχή, ένα τέτοιο «επίτευγμα» θα ενισχύσει το δόγμα ότι η ισχύς αρκεί – ότι το διεθνές δίκαιο, οι συνθήκες, η διπλωματία είναι παρωχημένα εργαλεία.
Ομως αυτή ακριβώς η θεώρηση – ότι «το δίκαιο του ισχυρού» μπορεί να αντικαταστήσει κανόνες και διαπραγματεύσεις – εγκυμονεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο: την εμπέδωση μιας παγκόσμιας λογικής αυθαιρεσίας και βίας.
Μια τέτοια νίκη θα απαξιώσει τις διπλωματικές λύσεις και θα επιταχύνει τον πυρηνικό ανταγωνισμό. Κάθε μη πυρηνική δύναμη θα αντιληφθεί ότι χωρίς ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα είναι ευάλωτη σε ξένες επεμβάσεις.
Τα παραδείγματα δεν λείπουν. Η Λιβύη του Καντάφι εγκατέλειψε το πυρηνικό της πρόγραμμα και υπέστη βίαιη αλλαγή καθεστώτος…. Πηγή