(Πηγή: www.gnomionline.gr)
Του Δαυίδ Αϊβαζιάν
Η δημόσια ζωή της χώρας βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Η τραγωδία των Τεμπών δεν ήταν απλώς ένα έγκλημα ευθυνών· ήταν η στιγμή που η κοινωνία είδε καθαρά ότι το κράτος που χτίστηκε από τη μεταπολίτευση και μετά δεν μπορεί – ή δεν θέλει – να προστατεύσει τους πολίτες του. Ήταν το σημείο μηδέν της εμπιστοσύνης.
Μέσα σε αυτό το σκοτεινό τοπίο αναδύθηκε μια φωνή που δεν ανήκε στο πολιτικό σύστημα, δεν είχε κομματικό παρελθόν, ούτε επαγγελματικές φιλοδοξίες εξουσίας. Ήταν η φωνή της κας Καρυστιανού. Όχι ως πολιτικός. Όχι ως δημόσιο πρόσωπο. Αλλά ως μάνα. Ως άνθρωπος που βίωσε το… Πηγή