(Πηγή: www.athensvoice.gr)
Ένας από τους λόγους που το Koyaanisqatsi απέκτησε θρυλικό, χωρίς υπερβολή, status ήταν ασφαλώς το σάουντρακ. Υπεύθυνος γι’ αυτό ο Φίλιπ Γκλας, τότε ήδη 45 ετών, ο οποίος είχε ήδη διαμορφωμένη τη θεωρία του για κάθε ήχο που συνόδευε οπτικά ερεθίσματα: «πρέπει να επιτρέπεις στον θεατή να παρατηρεί τη σταθερή απόσταση ανάμεσα στην εικόνα και τη μουσική». Στο «Koyaanisqatsi» μάλλον… δεν τα κατάφερε. Είναι αδύνατον να δεις ή έστω και να σκεφτείς την ταινία, αφού τη δεις, αποκομμένη από τη μουσική που ακούγεται και στα 86 λεπτά διάρκειάς της. Εκτός του ότι όλες οι συνθέσεις του σπουδαίου μινιμαλιστή συνθέτη είναι… Πηγή