(Πηγή: www.enikos.gr)
«Έπρεπε να έχω φύγει από τα πρώτα χρόνια που δεν είχαμε φέρει παιδί στον κόσμο. Δεν μετανιώνω όμως είμαι υπερήφανη γιατί το μόνο καλό που πήρα από σένα είναι τα παιδιά μας, δε ντρέπομαι γι’ αυτά γιατί παρόλο που σε ακούγανε από μικρά τη ζωή που μου έριχνες το ξύλο, τις σπρωξιές, τους χτύπους, τα ξεριζώματα στα μαλλιά, το ξύλο με τα λάστιχα, ακόμα με τη σκαλίδα, στο γιαλό με έβαλες στο χώμα κάτω και πήγες να με σκοτώσεις. Δεν έχω ξεχάσει τίποτα είναι πάρα πολλά και εσύ τα ξέρεις πολύ καλά. Είναι και άλλες φορές και εσύ τις ξέρεις… Πηγή (Πηγή: www.enikos.gr)