(Πηγή: www.cnn.gr)
«Αλλά δεν σε τρομάζει αυτό. Σε τρομάζει ο διπλανός σου, που σου ουρλιάζει “κοπελιά βοήθα με, τα παιδάκια μου”. Σε τρομάζει η κυρία που έβλεπες κατά τη διάρκεια όλου του ταξιδιού σου απέναντί σου, και τώρα δεν την αναγνώριζες από το πώς έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της, από τα αίματα. Σε τρομάζουν τα ουρλιαχτά “καιγόμαστε, πεθαίνουμε”. Και απλά εκεί γίνεσαι “ένα” με τον άλλον τον άγνωστο που σε όλο το ταξίδι δεν ανταλλάξαμε κουβέντα: Πρέπει να πηδήξουμε από το τρένο. Έχει γυρίσει το βαγόνι, δεν μπορούμε να βγούμε. Σπάστε το παράθυρο. Καιγόμαστε, γρήγορα. Θα τα καταφέρουμε».
Ρίγη προκαλούν οι περιγραφές της… Πηγή (Πηγή: www.cnn.gr)