Ας βρουν οι ποιητές ένα στίχο, για να «ντύσουμε» το θαύμα…

(Πηγή: www.in.gr)

Η ταβέρνα δεν ήταν υπόγεια, όπως έγραψε ο μέγας των ποιητών, Κώστας Βάρναλης κάπου στα 1922 στο έργο του, οι Μοιραίοι. Ένα έργο το οποίο έμελλε να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο της ποιητικής ευφυίας του μεγάλου εργάτη της γλώσσας.

Το ταβερνείο της ιστορίας μας έστεκε εκεί στη γωνιά Καραολή και Δημητρίου στον Πειραιά,  αν και για τη χρονιά που θα μιλήσουμε η οδός είχε άλλη ονομασία και πιο συγκεκριμένα, λέγονταν Άρεως.

Μικρή σημασία όμως έχει η… χαρτογράφηση της περιοχής, αυτό που μετράει είναι το ταξίδι σε νερά που υπήρξαν στο διάβα των χρόνων και αχαρτογράφητα.

Πότε ήρεμα και πότε φουρτουνιασμένα για να αποδώσουμε… Πηγή (Πηγή: www.in.gr)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.