Η Σόνια Θεοδωρίδου δεν χρειάζεται συστάσεις. Μια διεθνώς αναγνωρισμένη σοπράνο, με πορεία γεμάτη στιγμές συγκίνησης, δύναμης και μεγαλείου. Λίγο πριν επιστρέψει στη σκηνή της Βέροιας, της πόλης που την ανέθρεψε και συνεχίζει να την εμπνέει, μιλά αποκλειστικά στο News.makedonias.gr και στην Γωγώ Καρανίκα Απόχα για την τέχνη, τη ζωή, την απώλεια, την αγάπη, αλλά και τη βαθιά της ανάγκη να προσφέρει συγκίνηση μέσα από τη μουσική.
Ένα ρεσιτάλ-γιορτή, μια επιστροφή με καρδιά, και μια καλλιτέχνιδα που δεν έπαψε ποτέ να θυμάται ποια είναι και από πού ξεκίνησε.
Κυρία Θεοδωρίδου, επιστρέφετε στη Βέροια, στον τόπο καταγωγής σας, για μία μεγάλη συναυλία. Ποια συναισθήματα σας γεννά αυτή η επιστροφή;
Η Βέροια εξακολουθεί να είναι στην καρδιά μου, ο αγαπημένος μου τόπος. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα, εκεί έχω φίλους και συγγενείς. Την νοσταλγώ, την αγαπώ, και πολλές φορές ευχήθηκα να ξαναγυρίσω κάποια στιγμή. Έτσι, κάθε εκδήλωση σε αυτήν έχει ειδικό βάρος και μεγάλη συγκίνηση.
Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει κομμάτια από τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, τάνγκο, φάδος και ελληνικά τραγούδια. Πώς επιλέξατε αυτό το ιδιαίτερο μουσικό “ταξίδι”;
Το ρεσιτάλ αυτό είναι το απάνθισμα μιας μακροχρόνιας συνεργασίας με τους εκλεκτούς Plaza Ensemble. Τα τραγούδια που επιλέχθηκαν είναι μία συλλογή από κάθε ξεχωριστή μουσική περίοδο που διανύσαμε μαζί, με τεράστια επιτυχία.
Με το Plaza Ensemble έχετε διανύσει μια μακρά κοινή μουσική πορεία. Τι είναι αυτό που κάνει αυτή τη συνεργασία τόσο ξεχωριστή για εσάς;
Κατ’ αρχάς, τους θαυμάζω ως μουσικούς, έναν προς έναν. Μου αρέσει πολύ ο ήχος τους, η αγάπη τους για τη μουσική, ο σεβασμός που έδειξαν στο πρόσωπό μου όλα αυτά τα χρόνια. Από την άλλη, είναι ξεχωριστοί άνθρωποι — “κιμπάρηδες”, που λέμε στη Μακεδονία. Ταπεινοί και εργατικοί. Και αυτό μου αρέσει ιδιαίτερα.
Το ρεπερτόριό σας καλύπτει ένα τεράστιο εύρος ειδών και εποχών. Ποιο στοιχείο θεωρείτε πιο σημαντικό σε μια ερμηνεία, ανεξαρτήτως είδους;
Η τεχνική, όσο και η ψυχολογική προσέγγιση σε κάθε μουσικό κομμάτι, είναι πολύ σημαντικές. Μα, ό,τι κι αν τραγουδάει κανείς, σημασία έχει η καρδιά — αυτή η αναβλύζουσα δύναμη που συνταράσσει τόσο τον τραγουδιστή όσο και τον ακροατή, όταν συντονίζονται.
Στη σημερινή εποχή, ποια θεωρείτε ότι είναι η θέση της κλασικής και έντεχνης μουσικής στην Ελλάδα; Πώς βλέπετε το μέλλον της;
Ο κόσμος ανακαλύπτει σιγά σιγά την ομορφιά της κλασικής μουσικής. Δημιουργούνται πυρήνες που καλλιεργούν τα παιδιά και χώροι που μπορούν να υποστηρίξουν ορχήστρες, όπερες κ.λπ. Είμαστε μια χώρα που δύσκολα ανοίγει τις πόρτες σε κάτι άλλο εκτός από τα καψουροτράγουδα, μιας και αυτά βομβαρδίζουν την κοινωνία διαρκώς, παίζονται παντού και κατευθύνουν το γούστο των πλείστων.
Ευτυχώς που υπάρχουν και εξαιρέσεις και έχουμε χώρο κι εμείς οι υπόλοιποι. Εύχομαι να αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε τα παιδιά από μικρά να μπορούν να μάθουν μουσική, να γίνουν καλοί ακροατές και εκλεπτυσμένοι άνθρωποι.
Έχετε διαγράψει μια σημαντική διεθνή πορεία. Ποια στιγμή της καριέρας σας θα ξεχωρίζατε ως καθοριστική για τη διαμόρφωσή σας ως καλλιτέχνιδα;
Μία σημαντική στιγμή ήταν σίγουρα το πρώτο βραβείο των Υποτροφιών «Μαρία Κάλλας», που μου έδωσε την ευκαιρία να φύγω στο εξωτερικό και να συνεχίσω τις σπουδές μου. Εκεί, η γνωριμία μου με τους πιο σπουδαίους μαέστρους της εποχής, καθώς και η μαθητεία μου δίπλα στη δασκάλα μου, την Εβραία σοπράνο Βέρα Ρόζα, σμίλεψαν την καλλιτεχνική μου υπόσταση και καθόρισαν τις ανθρώπινες αρετές μου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα στη σκηνή; Και πώς την ξεπεράσατε;
Ο θάνατος δικών μου ανθρώπων. Έχασα τον πατέρα μου, τη μητέρα μου και έπρεπε να σταθώ στη σκηνή. Ήταν φοβερό. Όμως η εσωτερική μας δύναμη είναι τεράστια. Και τα κατάφερα. Σκεφτόμουν πως τους είχα εκεί μαζί μου και με προστάτευαν.
Τι ελπίζετε να πάρει μαζί του το κοινό φεύγοντας από αυτή τη συναυλία στη Βέροια;
Χαρά και υπερηφάνεια. Χαρά, γιατί θέλω να κάνω τον κόσμο ευτυχισμένο, να ξεχάσει για λίγο τις έγνοιες της καθημερινότητας. Και υπερηφάνεια για τη Σόνια — τη δική τους Σόνια, που κατάφερε να υλοποιήσει τα όνειρά της, που είναι μία από αυτούς και δεν έπαψε ποτέ να τους αγαπά.
Ετοιμάζετε κάποια νέα δισκογραφική δουλειά ή επόμενο καλλιτεχνικό βήμα που μπορείτε να μας αποκαλύψετε;
Ναι, έχω ηχογραφήσει κάποια τραγούδια και ελπίζω σύντομα να εκδοθούν. Συνεχίζω τις συναυλίες μου και θα καταλήξω στη Δήλο, την Πανσέληνο του Αυγούστου.
Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους νέους που ονειρεύονται να ασχοληθούν με τη μουσική επαγγελματικά;
Να ακολουθήσουν το όνειρό τους με πίστη, δύναμη και ταπεινότητα. Να παραδοθούν στην ομορφιά της τέχνης τους και να αφοσιωθούν με όλες τους τις δυνάμεις. Να καλλιεργηθούν μέσα από αυτήν, όχι μόνο για να γίνουν καλοί μουσικοί, αλλά καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό, άλλωστε, είναι που μετράει. Και όλα τα άλλα θα έρθουν.