«Η ζωή έχει τρεις πόρτες… και μία θεατρική ομάδα που τις ανοίγει με ψυχή»
Η Αναστασία Θυμιοπούλου μιλά στη Γώγω Καρανίκα για το Φεστιβάλ “Ιωάννης Καμπαϊλής”, την παράσταση που ανεβάζει και τη δύναμη της ερασιτεχνικής δημιουργίας.
Γώγω Καρανίκα: Κυρία Θυμιοπούλου, η ομάδα σας συμμετέχει φέτος στο ερασιτεχνικό φεστιβάλ θεάτρου «Ιωάννης Καμπαϊλής». Μιλήστε μας για αυτή τη συμμετοχή.
Αναστασία Θυμιοπούλου: Είναι μεγάλη μας χαρά και τιμή που η θεατρική μας ομάδα, και ειδικά το τμήμα των βετεράνων, θα συμμετάσχει σε ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ. Το φεστιβάλ διοργανώνεται από το Ελληνικό Ινστιτούτο Πολιτισμού, Τέχνης και Αθλητισμού και τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου. Θα διεξαχθεί στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» από τις 24 Μαΐου έως την 1η Ιουνίου, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Γ.Κ.: Ποια είναι η παράσταση που θα παρουσιάσετε;
Α.Θ.: Η παράστασή μας έχει τίτλο «Τρεις πόρτες έχει η… ζωή σ’ ελόγου μας», μια κωμωδία βασισμένη στο διήγημα «Ο μεταφορέας» του Αλέξανδρου Ακριτίδη, ο οποίος υπογράφει και τη διασκευή. Είναι ένα έργο που κινείται ανάμεσα στο ρεαλισμό και το φανταστικό, με ήρωα τον μπαρμπα-Θανάση που ξεκινά για το γάμο της εγγονής του και καταλήγει σε έναν αλλόκοτο τόπο, γεμάτο παλιούς γνώριμους και απρόσμενες αποκαλύψεις.
Γ.Κ.: Τι σηματοδοτεί για εσάς αυτή η συνεργασία με τον συγγραφέα Αλέξανδρο Ακριτίδη;
Α.Θ.: Είναι τιμή για μένα που ένας τόσο ταλαντούχος συγγραφέας μου εμπιστεύεται επανειλημμένα τα έργα του. Δεν είναι η πρώτη μας συνεργασία — έχω ανεβάσει και διασκευάσει και τα έργα του «Το Ματωμένο Βουνό» και «Ο Θησαυρός», τα οποία παρουσιάσαμε με τις θεατρικές ομάδες του 6ου Διαπολιτισμικού Δημοτικού Σχολείου Κορδελιού και αποσπάσαμε βραβεία σε Πανελλήνιους Μαθητικούς Θεατρικούς Αγώνες.
Γ.Κ.: Η ομάδα σας έχει επίσης εμπλακεί σε σημαντικές επετειακές και πολιτιστικές δράσεις. Θέλετε να μας αναφέρετε κάποιες;
Α.Θ.: Βεβαίως. Με την ομάδα «Γεια Χαρά» και τη λεγόμενη “dream team”, συμμετείχαμε στην επετειακή εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή που διοργάνωσε η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Εκεί παρουσιάσαμε θεατρικούς μονολόγους του κ. Ακριτίδη. Επίσης, σε συνεργασία με την ΟΠΣΕ (Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος), ανεβάσαμε μια θεατρο-μουσικο-χορευτική παράσταση με μονόπρακτα γραμμένα πάντα από τον ίδιο. Το news.makedonias.gr είχε καλύψει τότε την εκδήλωση — το θυμάμαι με συγκίνηση.
Γ.Κ.: Ποιοι συμμετέχουν στην παράσταση φέτος;
Α.Θ.: Είναι μια ομάδα γεμάτη πάθος και αγάπη για το θέατρο. Συμμετέχουν οι: Κώστας Βουτσάς, Γιώργος Γεωργιάδης, Ηρακλής Κυριμκυρίδης, Κατερίνα Μότσικα, Γιάννης-Όμηρος Γεωργιάδης, Ειρήνη Κοκκινοπούλου, Μιχάλης Ελευθεριάδης, Ειρήνη Παρίσση, Στέλλα Γραμματικοπούλου, Μένια Βλάχου, Δέσποινα Μανώλη και εγώ η ίδια. Έχουμε γίνει μια δεμένη παρέα που δουλεύει με ενθουσιασμό και συνέπεια.
Γ.Κ.: Ένα τελευταίο σας σχόλιο;
Α.Θ.: Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον κ. Θεόδωρο Μαραντίδη, υπεύθυνο του φεστιβάλ, που ενέταξε την ομάδα μας σε αυτόν τον θεσμό. Και πάνω απ’ όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ηθοποιούς μου που με ανέχονται, που με εμπνέουν και που έχουν δημιουργήσει μια υπέροχα «τρελή» οικογένεια θεάτρου.

Λίγα λόγια για την Αναστασία Θυμιοπούλου:
Η Αναστασία Θυμιοπούλου δεν είναι απλώς μια θεατρολόγος και σκηνοθέτις. Είναι η ψυχή μιας παρέας που έχει όνομα, χαμόγελο και σκοπό: της θεατρικής ομάδας «Γεια Χαρά» του Συλλόγου Παρανεστιωτών Θεσσαλονίκης. Μιας ομάδας που δημιουργήθηκε από εκείνη, με μοναδικό στόχο το καλό. Γιατί οι παραστάσεις τους δεν ανεβαίνουν για το χειροκρότημα ή τα φώτα — αλλά για να φωτίζουν ζωές.
Πιστή στην αξία της προσφοράς, η Αναστασία οδηγεί τους συνεργάτες και τους μαθητές της σε μια θεατρική διαδρομή με προορισμό την αλληλεγγύη. Κάθε τους παράσταση είναι και μια πράξη αγάπης, αφού παίζουν πάντα και μόνο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Στο πρόσωπό της, το ερασιτεχνικό θέατρο αποκτά κύρος, ανθρωπιά και καρδιά.
Η τέχνη της δεν είναι επάγγελμα — είναι αποστολή. Και η κοινωνία έχει ανάγκη από ανθρώπους σαν την Αναστασία. Που προσφέρουν χωρίς να φαίνονται και αγγίζουν χωρίς να θορυβούν. Που δημιουργούν με την ψυχή τους και την χαρίζουν ολόκληρη… στην σκηνή και στους ανθρώπους.