Τις χρονιές αμέσως μετά το έπος της Πορτογαλίας, τα αφιερώματα ξεκινούσαν με την αλλαγή της ημέρας κι αν δεν κάνω λάθος κάθε βραδιά 4ης Ιουλίου, η ΕΡΤ μετέδιδε τον τελικό σε επανάληψη. Δεν πρόκειται για ξεθώριασμα αναμνήσεων αλλά κυρίως για απόσταση των γενεών, 21 χρόνια πέρασαν άλλωστε. Ο σημερινός 30άρης ήταν παιδί τότε και δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί ούτε το μεγαλείο της στιγμής ούτε την μοναδικότητα του θαύματος. Κι εκείνο που του έμεινε περισσότερο στο μυαλό δεν ήταν τόσο ο Ζαγοράκης κι ο Χαριστέας όσο η ανάμνηση των γονιών του που κρεμιόταν από τον πολυέλαιο, μαζί με τα... Πηγή