(Πηγή: www.tanea.gr)
Απόμεναν 2,5 ώρες μέχρι τη στιγμή που η μεγάλη ανατριχίλα, το σφύριγμα της έναρξης θα διέτρεχε χιλιάδες κορμιά στις κερκίδες, θα βάραινε ή θα έδινε φτερά στα πόδια των ποδοσφαιριστών…
Με την ελπίδα να κάνουν τον θρυλικό άθλο, να δείξουν στην Ευρώπη ποιοι είναι και με ποιους θα έχουν να κάνουν στην πορεία…,
Ομως όχι…
Δεν υπήρχε καμία ελπίδα γιατί κάποιες φορές οι ελπίδες εκφυλίζονται σε γραφικές προσδοκίες.
Εκείνες τις στιγμές υπήρχε μόνο η απόφαση και η βεβαιότητα της μεγάλης επικράτησης.
Τίποτε άλλο. Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ που θα ερχόταν μερικές ώρες αργότερα.
Στον κόσμο. Σε αυτόν που όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν.
Το ήξερε και ο… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)