Τα σημάδια από το σώμα μου έφυγαν, τώρα έχω μόνο βαθιές ουλές στην ψυχή μου

(Πηγή: www.tanea.gr)

Και τώρα για άλλη μια φορά, ας μείνουμε όλοι συγκλονισμένοι μπροστά στις οθόνες μας, για τον βίαιο θάνατο μιας γυναίκας ακόμη.

Δεν ξέρω ποιο «Νο» είναι. Δεν έχει σημασία. Δεν είναι απλά ένας αριθμός.

Δεν είναι απλά μια γυναίκα, μια κόρη ή μια μάνα. Είναι άλλος ένας άνθρωπος, γένους θηλυκού, θύμα μιας αδιάφορης κοινωνίας και ενός ανύπαρκτου αστυνομικού και δικαστικού συστήματος.

Κάθε φορά κάνω την ίδια σκέψη, κι εγώ και όλοι οι δικοί μου: παραλίγο και θα ήμουν στη θέση της. Παραλίγο και θα έκλαιγαν τα δικά μου παιδιά, η δική μου μάνα, η δική μου οικογένεια. Ομως τουλάχιστον η δική μου οικογένεια… Πηγή (Πηγή: www.tanea.gr)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.