(Πηγή: www.documentonews.gr)
Τέτοιες μέρες μου έρχονται εικόνες στη μνήμη, ασπρόμαυρες με ένα αχνό πορτοκαλί. Θυμάμαι την οδό Πατησίων όπως την έβλεπα από τα παράθυρα απέναντι από το Πολυτεχνείο.
Δεκαεπτάχρονος πιτσιρικάς, οι μέρες μας τότε ήταν γεμάτες. Σχολείο το πρωί, φροντιστήριο τρεις ώρες κάθε βράδυ, εκεί στην Κάνιγγος για τις εισαγωγικές στο Πανεπιστήμιο, εννιά ώρες τη βδομάδα Ιταλικά και πολλά άλλα.
Νέοι, διαβάζαμε συνέχεια και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τον κόσμο: Με την κατευθυνόμενη ειδησεογραφία της ΥΕΝΕΔ, με τη λογοκρισία των εφημερίδων και με ό,τι μαθαίναμε από τα σπίτια μας.
Από «αριστερό» σπίτι όπου ο πατέρας μου δεν κρατούσε το στόμα του, αν και συχνά πρόσεχε αφού… Πηγή (Πηγή: www.documentonews.gr)